What are you waitin' for? Come and join us!

"Yarım kalmış öykülerin ağırlığı gibi yüklenir omuzlarınıza dünya, yarım kalmış bedenler olarak"
Pipa


Tüm öyküler seninle başlardı elbet
Kaygısız bir çocuk gibi
(Ya da kayıtsız sevdalara)
Okurdum ben
Küçücük ellerimle tutardım
Sadece düşmesin diye
Ya da kalkmak istemediğim için
Koyardım başucuma
Ben yoktum
Yalnızca bir çocuktum diye
Kahraman olmak bir yana
Adım bile geçmezdi sayfalarında

Ya seni okudukça büyüdüm
Ya da büyüdükçe üstümü örtsün istedim
Sayfaların...

Tüm öyküler bizimle devam ederdi elbet
Tüm ergen asiliğim bir yana
Koşa koşa teslim olurdum
Geceme düş
Günüme gerçek olurdu her sayfa
Sanki el ele gezerdik satırlarında
Belki laf kalabalığına sebep
Hiç bitmesin diyeydi

Ya senle yazıldıkça öğrendim
Ya da öğrendikçe sevdayı kahramanı oldum
Öykülerin...

Tüm öyküler biterdi elbet
Sayfalar gibi kırışan ellerle
Takatimiz olmasa dahi başucuma uzanmaya
Son sayfayı ezbere bilirdik
Çünkü ayrılıktı noktası yarım kalan öykülerin
Terketmek idi yarım bırakmak

Ama bizim için
Aşk,
İki yarımlık, tek öyküydü....